Toetsen, toetsen en nog meer toetsen...

Salam Malekum!

Alweer twee weekjes geleden dat ik wat van me heb laten horen en alweer heel wat te vertellen aan jullie.

Na vorig blog ging de een na laatste werkweek in en ben ik weer eens bij de vice-principal op bezoek geweest. Ze had natuurlijk mijn les bezocht en daar wat dingen over opgeschreven. Het werd me wel weer even duidelijk hoe direct de Gambianen zijn met sommige dingen. De positieve punten werden zo even genoemd, maar de aandacht lag vooral bij wat er allemaal beter kon. Natuurlijk had ze over een aantal punten wel gelijk en zijn er altijd verbeterpunten, maar de manier van overbrengen is toch een beetje anders hier. Bovendien was ze nooit eerder komen kijken, dus het voelde niet helemaal eerlijk. Ze kwam er ook meteen mee dat ze dan de volgende week weer een keer wilde kijken en dat ze dan verbetering wilde zien. Oke... Om de dag nog leuker te maken, deed ze even de mededeling dat ik in deze laatste twee weken nog een toets moest afnemen en schriften nakijken bij alle klassen. Best een werk als het totaal bijna 300 leerlingen zijn :p. Gelukkig werd ze afgelopen week wat soepeler en is ze me een beetje tegemoet gekomen.

Die week hadden Liss en Milou nachtdienst dus was ik die avond na intervisie alleen. Gelukkig kwam de elektriciteit nog weer een beetje vroeg in de avond terug, dus had ik lekker even de tijd om op te ruimen. Langzaamaan komt er een scheiding in wat er hier gaat achterblijven en wat er nog mee terug gaat naar Nederland. Daarmee komt steeds meer het besef dat het echt bijna afgelopen is. Terwijl ik het moment dat mijn bezoek terug ging naar Nederland nog echt het idee had dat de laatste zes weken heel lang gingen duren, zijn ze nu alweer bijna voorbij. Het gevoel om terug te gaan wordt steeds meer dubbel te worden.

De dinsdag op stage heb ik meteen met alle klassen de toets gepland, zodat ik die deze week nog kon afnemen. Het in de laatste week doen en nog nakijken is namelijk niet te doen. Bovendien moest dan het schriften nakijken nog. Ik dacht dat ik het nu weer helemaal op orde had, tot het woensdag werd. Een paar meiden van 7 red kwamen er ineens mee aan dat er donderdag geen school is. Leuk… Die dag had ik nou net met vier klassen een toets gepland. Heel fijn als ze dat pas 1 dag van tevoren gaan aankondigen. Vanwege hemelvaart was het een school holiday, dus onverhoopt heb ik de toetsen woensdag al afgenomen. Best een beetje vervelend voor die kinderen, maar ik had wel alle hoofdstukken afgerond dus ze waren er wel klaar voor. Maar bij één klas is het niet gelukt dus dat moest de laatste week nog. Je zou denken dat ik heel blij zou zijn met de vrije dag, maar het is eigenlijk best vervelend als de planning daardoor nog krapper wordt.

Mijn vrije dag heb ik gebruikt om een heleboel toetsen na te kijken. Die dag heb ik er toch zeker 200 afgewerkt, voordat ik ben begonnen met koken. Van de markt kip gehaald en heleboel ontdaan van vellen, pezen en dergelijke. We hadden namelijk nog een pak kip tandoori staan en het is af en toe best zeldzaam om wat afwisseling te krijgen in het eten. Nadat Liss en Milou terug waren van de afternoonshift hebben we samen gegeten en was het tijd om ons klaar te maken voor het weekend. Omdat dit weekend toch best heel bijzonder was, wil ik dat graag in een apart blog beschrijven. Lees dus de volgende voor het bijzondere weekend met Musa in het binnenland van Gambia!