Laatste werkweek alweer..

Aaah nog maar een krappe week te gaan!

Afgelopen week heb ik mijn laatste weekje op Tallinding gehad. Dinsdag de allerlaatste toets afgenomen en met de vice-principal overlegd. Van haar mocht ik gelukkig het schriften nakijken laten zitten, want er zou een andere docent komen voor de klassen en die kon dan nog wel voor een cijfer zorgen. Een hele opluchting en vol goede moed ging ik de lessen in. Tot ik uit de les werd gehaald en moest gaan overleggen over de vragen voor de examens. Aangezien ik samen met een andere docent alle klassen van grade 7 doe, werden wij verantwoordelijk gehouden voor het maken van die examens. Heel fijn dat ze dit melden, maar een beetje vervelend als kinderen in mijn klas bezig zijn met een toets en ik er per se bij weg moet lopen. Eenmaal in het kantoortje kreeg ik te horen dat er 10 theorievragen en 40 meerkeuzevragen gemaakt moesten worden over het hele boek. Dus ook de hoofdstukken waar ik nog niet aan toe ben gekomen. Als voorbeeld kon ik wel even die van grade 9 bekijken. Ik stond nog geen minuut te kijken of de andere docent vroeg aan mij welke van de twee onderdelen ik wilde doen. Op mijn antwoord dat ik het nog niet wist omdat ik dit voor het eerst zag, zei hij; oke, als jij niet kiest dan kies ik wel het onderdeel dat ik wil hebben. Oftewel hij ging voor de 10 vragen. Ik kon hem wel schieten op dat moment, wat een figuur en dan altijd maar doen alsof hij je grote vriend is. Gelukkig had de vice-principal wel door dat dit niet helemaal de manier was en ik het absoluut niet zag zitten. Een klein detail was namelijk ook dat de deadline maandag is. Het spijt me zeer, ik wil ze graag helpen, maar hiermee in mijn laatste week aan komen zetten dat gaat me iets te ver. Het viel me op dat als je dit ook maar goed laten merken, dat het meteen geen enkel probleem is en ze het wel door iemand anders laten doen. Proberen doen ze het in ieder geval altijd! Jammer voor de andere docent, maar hij zit nu dus met alle vragen opgescheept. Alsof het allemaal nog niet genoeg was voor dat moment werd toen ook de nieuwe docent voorgesteld. Die zal wel hebben gedacht, waar ben ik nou dan weer beland. Zij gaat mijn klassen overnemen voor de rest van het schooljaar en kwam een dagje met me mee kijken. Heel fijn, maar een klein minpuntje is wel dat ze eigenlijk nog nooit voor de klas heeft gestaan. Ik wil niet zeggen dat ik enorm veel ervaring heb, maar om hier nou direct vanaf de middelbare school voor de klas te gaan staan, ik wens je veel succes ;) Ze wil dit doen om vergoeding te krijgen van de overheid voor haar studie op de universiteit. De rest van de dag heeft ze dus met me mee gekeken en heb ik haar geprobeerd uit te leggen wat ik de afgelopen maanden heb gedaan.

Tijdens Liss haar afternoonshift is ze met de ambulance naar Banjul geweest. Toevallig kwam ze op de terugweg vlak langs mijn school en was het bijna sluitingstijd voor mij. Laatste tien minuten van de les stond zij ineens in mijn klaslokaal, of ik misschien mee wilde terug naar Brikama. Dat was dus lekker makkelijk en eens een comfortabel ritje terug.

De volgende ochtend stond in het teken van de voorbereidingen voor het symposium van vrijdag. De jongens van het project kwamen langs en samen hebben we doorgenomen wat er allemaal nog moest gebeuren. Woensdag was voor twee klassen alweer de laatste keer dat ik hen wiskunde zou geven, dus het begon al een beetje in het teken te staan van afscheid nemen. Op een groot vel heb ik hen al hun namen laten schrijven en met de club op de foto. Ik moet natuurlijk wel een aandenken hebben als ik straks weer in Nederland ben.

Donderdag stond helemaal in het teken van afscheid nemen van de klassen. Alle vier de klassen had ik voor het laatst, dus ik was elke keer druk om het voor elkaar te krijgen dat ze op de foto gingen. Ze zijn dat hier niet echt gewend, dus in het begin is het nog een beetje eng. Daarna wordt het juist een grote chaos omdat ze allemaal het liefst vooraan willen staan en stil staan, ho maar! Uiteindelijk is het allemaal redelijk gelukt en ik hoop volgende week nog een foto te kunnen maken met alle klassen tegelijk.

Die avond waren de jongens er weer om te oefenen voor vrijdag en dat is behoorlijk laat geworden, daarna ben ik dus direct mijn bed ingedoken. Vrijdag ging de wekker namelijk redelijk op tijd, zodat we van tevoren nog konden oefenen. De laatste voorbereidingen werden gedaan, al ging dat niet allemaal even soepel. Zo was de hal waar we het symposium zouden gaan houden nog in gebruik en konden we dus pas laat de allerlaatste dingen klaarzetten. Uiteindelijk is het allemaal gelukt, maar genoeg verbeterpunten voor een volgende keer. Samen de Gambia College Family Association en een gastspreker hebben we een ochtend georganiseerd over positive reinforcement en corporal punishment voor de leraren in opleiding. Hiermee hopen wij dat we kunnen voorkomen dat zij het werkveld ingaan met de gedachte dat het goed is om corporal punishment te gebruiken in de klas. Jammer genoeg is vrijdag niet echt een drukke dag op de college en is er het een en ander fout gegaan in de berichtgeving, waardoor er niet zoveel mensen waren. Toch hoop ik dat onze boodschap is overgekomen en hiermee hebben wij ons praktische deel van het project afgesloten. De rest van de middag hadden we nodig om bij te komen en hebben rustig verder gewerkt aan ons blog. ’s Avonds weer eens uiteten zodat we het ook meteen online konden zetten. Hiermee gaat ons laatste weekend in Gambia in… Niet voor te stellen!

De laatste week zal in het teken staan van werken aan alle verslagen, de laatste dingen kopen, afscheid nemen op stage, afscheid nemen van alle vrienden die we hier hebben gemaakt en alles bij elkaar pakken om mee terug te nemen naar Nederland. Ik kan me nu echt nog niet voorstellen dat ik volgende week weer in Nederland op de bank zit. Ik ben heel benieuwd hoe ik me dan ga voelen, want dat ik het hier ga missen, dat is zeker!

Mama, Papa en Johannes over een week hebben de knuffel en kus op Schiphol al gehad ;)

Wat gaat de tijd toch snel nu.

Liefs vanuit Gambia